Η άρθρωση του ώμου προσβάλλεται σχεδόν σε όλες τις ηλικίες είτε λόγω υπέρχρησης, είτε λόγω άμεσων τραυματισμών, είτε λόγω της παρουσίας εκφυλιστικών αλλοιώσεων.

Συνεπώς μπορούμε να μιλάμε είτε για:

• Περιαρθρίτιδα του ώμου
• Τενοντίτιδα υπερακανθίου η μακράς κεφαλής δικεφάλου
• Σύνδρομο πρόσκρουσης

   Η φλεγμονή που αναπτύσσεται αλλάζει με την πάροδο της ηλικίας. Σε νέους χρήστες (αθλητές, χρήστες υπολογιστών) μία τενοντίτις υπερακανθίου συνήθως έχει οξεία μορφή η οποία αν δεν αντιμετωπισθεί γίνεται χρόνια με αποτέλεσμα την πάχυνση του τένοντος και την δημιουργία συμφύσεων. Ο πόνος ξεκινά από την άρθρωση του ώμου και αντανακλαστικά εντοπίζεται στην έσω επιφάνεια του βραχίονα.

   Σε μεγαλύτερες ηλικίες, η παρουσία εκφυλιστικών αλλοιώσεων στον ώμο επιφέρει πόνο και περιορισμό της κίνησης με αποτέλεσμα πολλές φορές αν δεν αντιμετωπισθεί να παρουσιασθεί ο λεγόμενος παγωμένος ώμος (frozen shoulder).

  Τέλος στο σύνδρομο πρόσκρουσης συνήθως εμφανιζόμενο σε αθλητές κολύμβησης, υδατοσφαίρισης, πετοσφαίρισης και γενικά σε αθλήματα όπου ο βραχίονας κινείται επίμονα πάνω από το ύψος της άρθρωσης του ώμου (πάνω από 90ο) έχουμε συμπίεση των μαλακών μορίων μεταξύ κορακοακρωμιακού συνδέσμου και ακρωμίου.

  Η φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση στις παραπάνω περιπτώσεις έχει να κάνει με την χρήση υπερήχων, laser, TENS, ιοντοφόρεσις, παγοθεραπείας και γενικώς βελτίωσης της κινητικότητας της άρθρωσης και εν συνεχεία βάσει ειδικού προγράμματος ενδυνάμωσης η αποκατάσταση της άρθρωσης του ώμου.

  Σημασία επίσης έχουν οι οδηγίες που δίνονται από τον φυσικοθεραπευτή για την σωστή χρήση των άνω άκρων μετά την αποκατάσταση.